Wydawca treści
Użytki ekologiczne
Użytki ekologiczne, fot. K. Moroz
Użytki ekologiczne to zwykle obiekty o niewielkiej powierzchni: małe oczka wodne, śródpolne kępy drzew i krzewów, torfowiska, bagna i wydmy. Są one pozostałościami ekosystemów, mającymi znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej. Obecnie mamy ich w Polsce ponad 9 tys. na powierzchni prawie 30 tys. ha.
Do użytków ekologicznych zaliczamy również siedliska przyrodnicze oraz stanowiska rzadkich lub chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów, ich ostoje oraz miejsca rozmnażania lub sezonowego przebywania.
W nadleśnictwie Torzym występują następujące użytki ekologiczne:
- „Bagno przy parkingu” Użytek ekologiczny „Bagno przy parkingu” tworzy mszar wełniankowo-torfowiskowy, położony w niecce bezodpływowej. Stanowi go torfowisko przejściowe z licznymi stanowiskami roślin prawnie chronionych (torfowce, bagno zwyczajne oraz rzadkich (wełnianka pochwowata, żurawina błotna). Torfowisko porośnięte jest brzozami i olszami oraz krzewami wierzb.
- „Bielickie Gniazdo" – śródleśne mezotroficzne mokradło porośnięte wierzbami i zbiorowiskami mezotroficznej roślinności bagiennej, miejsce ostoi wielu gatunków zwierząt.
- „Dzikowiska" – śródleśny mszar wełniankowo-torfowiskowy o fizjonomii boru mieszanego bagiennego z samosiewem sosny, olszy, brzozy. Spośród roślin chronionych występują tu: torfowce, modrzewnica, wełnianki, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, mszaki.
- „Grabówka” - Użytek ekologiczny „Grabówka” stanowi mszar wełniankowo-torfowiskowy w niecce bezodpływowej, z lustrem wody w środkowej części. Spośród roślin chronionych i rzadkich na terenie użytku występują: bagno zwyczajne, czermień błotna, wełnianka pochwowata. Obrzeża torfowiska porośnięte są przez brzozę brodawkowatą, kruszynę i świerk.
- „Grzęzawisko" – śródleśny mszar torfowiskowo-wełniankowo-turzycowy z samosiewem olszy, brzozy i krzewów. Spośród roślin chronionych występują tu: torfowce, wełnianki, storczyki, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, mszaki.
- „Futory" – śródleśny mszar torfowiskowo-wełniankowo-turzycowy z samosiewem olszy, brzozy i krzewów. Spośród roślin chronionych występują tu: torfowce, wełnianki, storczyki, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, mszaki.
- „Łabędzie gniazdo"– śródleśny mszar torfowiskowo-turzycowy o fizjonomii lasów bagiennych z samosiewem olszy, brzozy i krzewów. Spośród roślin chronionych występują tu: torfowce, wełnianki, storczyki, bagno, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, mszaki.
- „Modrzewnica” - Użytek ekologiczny „Modrzewnica” stanowi śródleśne mezotroficzne mokradło położone w sąsiedztwie kompleksu lasów uzdrowiskowych Miasta Torzym. Na obrzeżach mokradła występuje typowo wykształcone zbiorowisko olsu torfowcowego, tworzące mozaikę ze zbiorowiskami mezotroficznej roślinności bagiennej – m. in. turzycowiska z turzycą dzióbkowatą i turzycą tunikową. Na terenie użytku występuje chronione siedlisko przyrodnicze 7140 - torfowiska przejściowe i trzęsawiska.
- „Mszar mszaki” - Użytek ekologiczny „Mszar mszaki” stanowi niewielkie śródleśne torfowisko mszarne znajdujące się w bezodpływowym zagłębieniu. Spośród roślin chronionych i rzadkich na terenie użytku występują: torfowce, wełnianka pochwowata, storczyki, bagno zwyczajne, rosiczka okrągłolistna.
- „Mszar z bagnem” - Użytek ekologiczny „Mszar z bagnem” stanowi mszar torfowiskowo-wełniankowy z dobrze zachowanym płatem boru bagiennego w części centralnej. Spośród roślin chronionych i rzadkich na terenie użytku występują: wełnianka pochwowata, czermień błotna, torfowce, bagno zwyczajne, rosiczka okrągłolistna.
- „Mszar wełniankowy” - Użytek ekologiczny „Mszar wełniankowy” stanowi mszar wełniankowo-torfowiskowy znajdujący się w niecce bezodpływowej. Spośród roślin chronionych i rzadkich na terenie użytku występują: wełnianka pochwowata, modrzewnica zwyczajna.
- „Poręby” - Użytek ekologiczny „Poręby” stanowi śródleśne mezotroficzne mokradło położone w sąsiedztwie kompleksu lasów uzdrowiskowych Miasta Torzym. Na obrzeżach mokradła występuje typowo wykształcone zbiorowisko olsu torfowcowego Sphagno squarrosi-Alnetum, tworzące mozaikę ze zbiorowiskami mezotroficznej roślinności bagiennej – m. in. turzycowiska z turzycą dzióbkowatą i turzycą tunikową. Użytek stanowi również miejsce rozrodu płazów i gadów.
- „Wiktorówka"– śródleśny mszar torfowiskowo-wełniankowo-turzycowy z samosiewem olszy, brzozy i krzewów. Spośród roślin chronionych występują tu: torfowce, wełnianki, storczyki, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, mszaki;
Na obszarze istniejących w Nadleśnictwie użytków ekologicznych zabrania się: niszczenia lub przekształcania obiektów, wykonywania prac ziemnych zniekształcających trwale teren, uszkadzania i niszczenia gleby, deponowania odpadów, zaśmiecania, dokonywania zmian stosunków wodnych (gdy nie służą ochronie przyrody), wylewania gnojowicy.
Najnowsze aktualności
Powrót
Pomniki przyrody
Pomniki przyrody
Pomniki przyrody, fot. K Moroz
Pomniki przyrody to zwykle pojedyncze okazy przyrody ożywionej bądź nieożywionej. Najczęściej występującymi w lasach pomnikami przyrody są najstarsze i największe drzewa. W 2012 r. mieliśmy ich w całej Polsce już prawie 11 tys., z czego 8,5 tys. stanowiły właśnie drzewa.
Pomniki przyrody to zwykle pojedyncze okazy przyrody ożywionej bądź nieożywionej. Najczęściej występującymi w lasach pomnikami przyrody są najstarsze i największe drzewa.
Zgodnie z dostępnymi w Internecie publikacjami, na terenie Polski w 2019 znajdowało się 36 570 pomników przyrody, z czego pojedyncze drzewa stanowiące pomnik odnotowano 30 063. Samo pojęcie pomnika przyrody rozpowszechnił i wprowadził na stałe do polskiej mowy i kultury Adam Mickiewicz, który nazwał „pomnikami” najwspanialsze i najbardziej znane drzewa Litwy, w tym nieistniejący już wówczas dąb „Baublis” .
Na gruntach w zarządzie Nadleśnictwa Torzym zlokalizowanych jest 39 pomników przyrody – wszystkie są drzewami, z czego 4 stanowią skupiska drzew. Pomniki przyrody można zlokalizować na ogólnodostępnej mapie:
Zabrania się niszczenia i uszkadzania pomników przyrody, jak również wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających te obiekty, uszkadzania i zanieczyszczania gleby w ich pobliżu, deponowania odpadów, zaśmiecania, dokonywania zmian stosunków wodnych (gdy nie służą ochronie przyrody), wylewania gnojowicy, lokalizacji budownictwa letniskowego, budowy budynków, budowli i in., mogących mieć negatywny wpływ na chronione obiekty lub powodujących degradację krajobrazu.
