Wydawca treści
Użytki ekologiczne
Użytki ekologiczne, fot. K. Moroz
Użytki ekologiczne to zwykle obiekty o niewielkiej powierzchni: małe oczka wodne, śródpolne kępy drzew i krzewów, torfowiska, bagna i wydmy. Są one pozostałościami ekosystemów, mającymi znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej. Obecnie mamy ich w Polsce ponad 9 tys. na powierzchni prawie 30 tys. ha.
Do użytków ekologicznych zaliczamy również siedliska przyrodnicze oraz stanowiska rzadkich lub chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów, ich ostoje oraz miejsca rozmnażania lub sezonowego przebywania.
W nadleśnictwie Torzym występują następujące użytki ekologiczne:
- „Bagno przy parkingu” Użytek ekologiczny „Bagno przy parkingu” tworzy mszar wełniankowo-torfowiskowy, położony w niecce bezodpływowej. Stanowi go torfowisko przejściowe z licznymi stanowiskami roślin prawnie chronionych (torfowce, bagno zwyczajne oraz rzadkich (wełnianka pochwowata, żurawina błotna). Torfowisko porośnięte jest brzozami i olszami oraz krzewami wierzb.
- „Bielickie Gniazdo" – śródleśne mezotroficzne mokradło porośnięte wierzbami i zbiorowiskami mezotroficznej roślinności bagiennej, miejsce ostoi wielu gatunków zwierząt.
- „Dzikowiska" – śródleśny mszar wełniankowo-torfowiskowy o fizjonomii boru mieszanego bagiennego z samosiewem sosny, olszy, brzozy. Spośród roślin chronionych występują tu: torfowce, modrzewnica, wełnianki, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, mszaki.
- „Grabówka” - Użytek ekologiczny „Grabówka” stanowi mszar wełniankowo-torfowiskowy w niecce bezodpływowej, z lustrem wody w środkowej części. Spośród roślin chronionych i rzadkich na terenie użytku występują: bagno zwyczajne, czermień błotna, wełnianka pochwowata. Obrzeża torfowiska porośnięte są przez brzozę brodawkowatą, kruszynę i świerk.
- „Grzęzawisko" – śródleśny mszar torfowiskowo-wełniankowo-turzycowy z samosiewem olszy, brzozy i krzewów. Spośród roślin chronionych występują tu: torfowce, wełnianki, storczyki, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, mszaki.
- „Futory" – śródleśny mszar torfowiskowo-wełniankowo-turzycowy z samosiewem olszy, brzozy i krzewów. Spośród roślin chronionych występują tu: torfowce, wełnianki, storczyki, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, mszaki.
- „Łabędzie gniazdo"– śródleśny mszar torfowiskowo-turzycowy o fizjonomii lasów bagiennych z samosiewem olszy, brzozy i krzewów. Spośród roślin chronionych występują tu: torfowce, wełnianki, storczyki, bagno, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, mszaki.
- „Modrzewnica” - Użytek ekologiczny „Modrzewnica” stanowi śródleśne mezotroficzne mokradło położone w sąsiedztwie kompleksu lasów uzdrowiskowych Miasta Torzym. Na obrzeżach mokradła występuje typowo wykształcone zbiorowisko olsu torfowcowego, tworzące mozaikę ze zbiorowiskami mezotroficznej roślinności bagiennej – m. in. turzycowiska z turzycą dzióbkowatą i turzycą tunikową. Na terenie użytku występuje chronione siedlisko przyrodnicze 7140 - torfowiska przejściowe i trzęsawiska.
- „Mszar mszaki” - Użytek ekologiczny „Mszar mszaki” stanowi niewielkie śródleśne torfowisko mszarne znajdujące się w bezodpływowym zagłębieniu. Spośród roślin chronionych i rzadkich na terenie użytku występują: torfowce, wełnianka pochwowata, storczyki, bagno zwyczajne, rosiczka okrągłolistna.
- „Mszar z bagnem” - Użytek ekologiczny „Mszar z bagnem” stanowi mszar torfowiskowo-wełniankowy z dobrze zachowanym płatem boru bagiennego w części centralnej. Spośród roślin chronionych i rzadkich na terenie użytku występują: wełnianka pochwowata, czermień błotna, torfowce, bagno zwyczajne, rosiczka okrągłolistna.
- „Mszar wełniankowy” - Użytek ekologiczny „Mszar wełniankowy” stanowi mszar wełniankowo-torfowiskowy znajdujący się w niecce bezodpływowej. Spośród roślin chronionych i rzadkich na terenie użytku występują: wełnianka pochwowata, modrzewnica zwyczajna.
- „Poręby” - Użytek ekologiczny „Poręby” stanowi śródleśne mezotroficzne mokradło położone w sąsiedztwie kompleksu lasów uzdrowiskowych Miasta Torzym. Na obrzeżach mokradła występuje typowo wykształcone zbiorowisko olsu torfowcowego Sphagno squarrosi-Alnetum, tworzące mozaikę ze zbiorowiskami mezotroficznej roślinności bagiennej – m. in. turzycowiska z turzycą dzióbkowatą i turzycą tunikową. Użytek stanowi również miejsce rozrodu płazów i gadów.
- „Wiktorówka"– śródleśny mszar torfowiskowo-wełniankowo-turzycowy z samosiewem olszy, brzozy i krzewów. Spośród roślin chronionych występują tu: torfowce, wełnianki, storczyki, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, mszaki;
Na obszarze istniejących w Nadleśnictwie użytków ekologicznych zabrania się: niszczenia lub przekształcania obiektów, wykonywania prac ziemnych zniekształcających trwale teren, uszkadzania i niszczenia gleby, deponowania odpadów, zaśmiecania, dokonywania zmian stosunków wodnych (gdy nie służą ochronie przyrody), wylewania gnojowicy.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Powrót
Rezerwaty przyrody
Rezerwaty przyrody
Jezioro Pniów w Rezerwacie Dolina Ilanki, fot. Michał Taszarek
Rezerwat Dolina Ilanki w okolicach Trzeciego Młyna, fot. Michał Taszarek
Rezerwat Dolina Ilanki, fot. Michał Taszarek
Rezerwat Dolina Ilanki, fot. Michał Taszarek
Jezioro Pniów w Rezerwacie Dolina Ilanki, fot. Michał Taszarek
Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 000 ha, stanowiące łącznie 1,6% powierzchni lasów zarządzanych przez LP.
Na terenie Nadleśnictwa Torzym został w roku 2000 utworzony rezerwat przyrody „Dolina Ilanki" o powierzchni 239,23 ha. Celem roztoczonej ochrony jest zachowanie – ze względów naukowych i dydaktycznych – różnych form torfowisk, zespołów źródeł w obrębie naturalnego i półnaturalnego krajobrazu, wyróźniającego się bogactwem flory, fauny i swoistych, rzadkich fitocenoz.
„Dolina Ilanki" jest największym rezerwatem torfowiskowo-leśnym na terenie województwa lubuskiego. Pod względem charakteru roślinności oraz stosunków wodnych jest on niepowtarzalny w skali zachodniej Polski, stanowiąc jeden z niewielu obiektów chroniących cały kompleks ekosystemów, w szczególności torfowisk, występujących w obrębie doliny rzeki.
Na terenie „Doliny Ilanki" występuje ponad 380 gatunków roślin (z czego ok. 320 to rośliny naczyniowe). 7 spośród nich objętych jest ochroną ścisłą (m.in. storczyki: krwisty i szerokolistny, listera jajowata i kruszczyk błotny), wiele innych –częściową. Rezerwat jest też największą w Polsce znaną ostoją situ tępokwiatowego.
„Dolina Ilanki" stanowi ponadto ważną ostoję dla zwierząt. Najliczniejszą i najlepiej poznaną grupą są ptaki, których stwierdzono ok. 80 gatunków (m.in. zagrożone bociany czarne, żurawie, pliszki górskie, dziwonie i pluszcze). Z licznie występujących tu ssaków na szczególną uwagę zasługują wydra i bóbr. Również w rzece Ilance spotkać można ciekawe gatunki, jak choćby ginące: minóg strumieniowy i pstrąg potokowy.
W granicach administracyjnych Nadleśnictwa Torzym utworzone zostały jeszcze trzy rezerwaty:
- "Dolina Ilanki II" - torfowiska w dolinie rzeki Ilanki;
- „Jezioro Ratno" – obszar jeziora w dolinie rzeki Pliszki oraz otaczające mokradła;
- „Mechowisko Kosobudki" – kompleks torfowisk niskich i łąk w dolinie Pliszki
